اینجا سوچی است بندری در کرانه دریای سیاه که از 7 فوریه میزبان بزرگترین رویداد ورزشی جهان در این برهه از زمان بود. امروز 23فوریه مراسم اختتامیه المپیک زمستانی سوچی با پرچم ‌داری محمد کیادربندسری بهترین اسکی باز ایران در این رقابت‌ها برگزار می‌شود.

کاروان اسکی کشورمان در این دوره با پنج سهمیه در بازی‌های المپیک زمستانی شرکت کرد، محمدکیا دربندسری، حسین ساوه شمشکی و فروغ عباسی در رشته‌ آلپاین و سید ستار صید و فرزانه رضا سلطانی در رشته صحرانوردی اسکی بازانی بودند که دهمین تجربه ایران در بازیهای المپیک زمستانی را رقم زدند.

در روزهایی که فدراسیون اسکی همچنان با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کرد و بحث انتخابات نیمه تمام نیز برنامه‌ها را تاحدودی معلق نگه داشته بود، تلاطم جابه‌جایی در کمیته ملی المپیک پس از انتخابات در این کمیته، شرایط بحرانی را برای اعزام ورزشکاران این ورزش زمستانی به وجود آورده بود.

سرانجام اسکی بازان کشورمان با وجود تمام مشکلات مالی و بی‌توجهی‌هایی که به این رشته‌ می‌شد عازم آوردگاه بزرگی به نام المپیک زمستانی شدند.

رقابتی که به ویژه کشورهای اروپایی و صاحب سبک در اسکی برای آن هزینه و زمان زیادی صرف کرده بودند.

با وجود امکاناتی که فدراسیون اسکی در اختیار داشت و تمرینات کمی که اسکی بازان در فصول محدود انجام دادندف هیچ‌کس انتظار نتیجه خارق‌العاده و غیر قابل باور از نمایندگان کشورمان نداشت.

تمام تلاش کادر فنی تیم‌های ملی در این بود که اسکی ایران در این دوره روند صعودی گذشته خود را در المپیک تکرار کند و درجا نزد، علیداد ساوه شمشکی که یکی از برترین‌های تاریخ المپیک با کسب رتبه 36 بود قول داد تا شاگردانش در سوچی رکورد وی را بشکنند که این اتفاق هم رخ داد.

*اسکی صحرانوردی، مهجور اما پرتلاش

باید بپذیریم که رشته اسکی صحرانوردی نسبت به آلپاین از کانون توجه به مراتب دورتر بوده است.

کاروان اسکی کشورمان برای اولین بار چهار سال پیش درالمپیک ونکوور با یک نماینده صحرانوردی عازم بازی‌های زمستانی شد.

امسال با تلاش‌هایی که انجام شد اولین سهمیه خانم ما در این رشته دشوار و مهجور عازم سوچی شد، فرزانه رضا سلطانی که بدون تجربه برون مرزی به همراه سید ستار صید تیم ملی صحرانوردی کشورمان را تشکیل دادند.

این دومین باری بود که ستار رنگ بازی‌های المپیک را به خود می‌دید.

با کمترین تجربه، نماینده آقای صحرانوردی کشورمان رکورد خودش در المپیک زمستانی را شکست.

ستار که چهار سال قبل در ونکوور هشتادو نهم شده بود این بار با 10 پله صعود به رتبه 79 رسید.

*آلپاین وبهترین نتیجه تاریخ اسکی ایران

ملاک پیشرفت در اسکی از 2 طریق مشخص می‌شود.

یکی رتبه اسکی بازان ودیگری که بیش از رتبه مهم است اختلاف تایم با نفر اول است.

کلیه اسکی بازان آلپاین کشورمان هر دو ملاک پیشرفت را در این دوره از بازی‌ها داشته اند انتظار کسب مدال داشتن از ورزشکارانی که یک هزارم امکانات مدعیان قهرمانی راهم ندارند گواهی بر ناآگاهی منتقدان است.

محمدکیا دربندسری بهترین اسکی باز این دوره از بازی‌ها در کاروان ورزشی کشورمان بود.

کیا دربندسری که مدال بازی‌های آسیایی را نیز درکارنامه خود دارد توانست در مارپیچ بزرگ با کاهش 3 ثانیه نسب به المپیک 2010در جایگاه 51 قرار گيرد و در نمایشی بسیار خوب در مارپیچ کوچک سی‌ام شود تا صعود 11 پله اي ايران در اين بازي ها را رقم بزند.

در اسکی جای گرفتن درجمع 30نفر اول بسیار حائز اهمیت است.

کیادربندسری در مسیری که بسیاری از بزرگان اسکی دنیا با ریسکی که کردند از رسیدن به خط پایان بازماندند، توانایی واستعداد ذاتی خود را به رخ کشید وبرخلاف انتقاداتی که مبنی بر نمایش ضعیف اسکی بازان عنوان شد بهترین نتیجه تاریخ المپیک زمستانی برای ایران را کسب کرد.

پیش از این تنها حسن شمشکی توانسته بود در مارپیچ کوچک به این رتبه دست پیدا کند که البته اختلاف تایم وی با نفراول 37.68 ثانیه بود و محمد کیا توانست 20 ثانیه فاصله زمانی با رتبه نخست را کمتر کند تا خود را به عنوان موفق ترین ورزشکار المپیک زمستانی ایران معرفی کند.

حسین ساوه شمشکی که اتفاقاً درفاصله‌ای نزدیک محمدکیا را تعقیب می‌کرد نیز در دومین تجربه‌اش در این بازی‌ها در رشته مارپیچ بزرگ با 9 ثانیه کاهش زمان در جایگاه 55 قرار گرفت ودر رشته مارپیچ کوچک سی‌ویکم شد.

فروغ عباسی نیز امسال تنها نماینده خانم رشته آلپاین درکاروان ورزشی کشورمان بود اسکی بازی که با هزینه شخصی خودش به اردو می‌رفت و از استان فارس خودش را در دل تیم ملی جای داد تا به قول خودش ثابت کند اسکی مختص شمشکی‌ها و دیزینی‌ها نیست.

فروغ عباسی در رشته مارپیچ کوچک توانست با مدت زمان مجموع دو دقیقه و 35 ثانیه و 69 صدم ثانیه( 51 ثانیه و 15 صدم ثانیه اختلاف با نفر اول) در جایگاه چهل و هشتم قرار بگيرد.

*منصفانه نقد کنیم با مدعیان اسکی فاصله زیادي داریم

همان طور که ما در کشتی که ورزش اولمان است در سطح جهان مدعی اصل قهرمانی هستیم طبیعی است که اروپایی‌ها هم در ورزش

زمستانی اسکی با فاصله زیاد از ما مدعی هستند.

در حالی که اروپایی‌ها تمام سال را در بهترین و مجهزترین پیست‌ها اسکی می‌کنند ما تنها سه ماه در سال تمرین داریم.

بودجه فدراسیون برای اعزام اسکی بازان به مسابقات برون مرزی هم بسیار کم است.

پیش از اعزام بود که ستار صید در نشست خبری مدعی شد که اگر به مسابقات جهانی فرستاده می‌شد بهترین نتیجه را به دست می‌آورد.

این گفته‌ها تنها در حد ادعا نیست اسکی‌بازانی که امروز نسبت به چهار سال قبل 10 پله صعود داشته‌اند بدون شک با تمرین و شرکت در مسابقات رشد چشمگیرتری خواهند داشت.

*دغدغه‌های ورزشکاران از بدنسازی تا مشکلات مالی

یکی از بزرگترین مشکلات اسکی‌بازان در رقابتهایی به بزرگی المپیک مسائل بدنسازی است بسیاری از ورزشکاران که رقابت خود را قدرتمندانه آغاز می‌کنند در پایان کار از لحاظ بدنی کم می‌آورند.

اسکی بازان ایرانی هم هنوز از لحاظ بدنسازی به وضعیت مطلوب و استاندارد نرسیده‌اند و این باید جز برنامه‌های فدراسیون باشد تا در کادر فنی تیم ملی، مربی بدنساز نیز استخدام کند.

مشکلات مالی هم که بزرگترین و آزاردهنده‌ترین معضلی است که آرامش روانی ورزشکاران را به هم می ریزد.

اسکی بازانی که در حساس‌ترین سال اسکی خود که به المپیک منتهی می‌شود هنوز باشگاهی ندارند چگونه می‌توانند از تمام ظرفیت و پتانسیل خود استفاده کنند؟

*از فعال کردن رشته‌های جدید تا میزبانی درجام‌جهانی

یکی از اعضای کادر همراه کاروان ورزشی کشورمان عیسی ساوه شمشکی بود.

رییس سابق فدراسیون اسکی که تحت عنوان نماینده وزیر در توسعه ورزش‌های زمستانی راهی سوچی شده بود دیدارهای زیادی با مسئولان اسکی داشت.

وی حتی ملاقات هایی نیز با رییس کمیته یخ نوردی فدراسیون جهانی داشته است تا ایران بتواند میزبان مسابقات جام‌جهانی یخ نوردی باشد.

ساوه شمشکی دراین ملاقات به پتانسیل بالای دیواره‌های طبیعی یخ نوردی بین شمشک ومیگون اشاره داشته است.

ساوه شمشکی هم چنین در خصوص فعال سازی رشته‌هایی نظیر کرلینگ وبیاتلون در ایران مذاکراتی داشته است.

المپیک زمستانی سوچی برخلاف آن چه منتقدان عنوان می کنند برگ زرینی در افتخارات اسکی کشور بود هر چند نباید چشم بر روی ضعف هایمان ببندیم.

ما 4 سال تا المپیک کره جنوبی فرصت داریم و باید از همین امروز برنامه‌ریزی کنیم.

برنامه‌ریزی برای رقابت‌هایی که اسکی بازانمان نشان دادند حتی با دست خالی حرف‌های زیادی برای گفتن در آن دارند.